Traktat z Nicei posiada osobny rozdział poświęcony polityce ztrudnienia (Art. 125-130 TWE).
Środki zachęcające i projekty pilotażowe mogą być ustalane na podstawie kwalifikowanej większości w Radzie i współdecydowania z Parlamentem Europejskim, choć współdecydowania krajowych przepisów dotyczących zatrudnienia nie jest dozwolona i nie będzie możliwe uwspólnotowienie polityk gospodarczych na poziomie UE, nakierowanych na zwiększanie zatrudnienia.
W zamian, UE próbuje oddziaływać na krajowe polityki zatrudnienia za pomocą "wytycznych".
Tzw. proces lizboński poszukuje sposobu, w jaki moze wpływać na zagadnienia związane z zatrudnieniem poprzez benchmarking oraz inne formy dobrowolnej koordynacji.
Jest to nazywane Metodą Otwartej Koordynacji.
W przyszłości
Projekt Konstytucji proponuje, aby zaliczyć pełne ztrudnienie do celów UE.
Metoda Otwartej Koordynacji być może zostanie włączona do proponowanej Konstytucji UE.
Artykuł I-14 Projektu Konstytucji przewiduje nowe sposoby gospodarczej koordynacji.
Linki