Ustanowiona na mocy Jednolitego Aktu Europejskiego w 1987 r., procedura akceptacji jest używana w celu uzyskania zgody Parlamentu na umowy międzynarodowe oraz pewne inne decyzje, w przypadku których nie stosuje się procedury kodecyzji czy konsultacji.
Ważne umowy międzynarodowe wymagają poparcia absolutnej większości deputowanych (367 z 732).
Inne artykuły (TWE 105, 107, 161 i 300) wymagają w przypadku tej procedury jedynie zwykłej większości głosów.
Układy z krajami trzecimi, umowy o stowarzyszeniu oraz przyjmowanie nowych Państw Cżłonkowskich wymaga zgody absolutnej większości deputowanych.
Istotą procedury akceptacji jest możliwość wyrażenia zgody bądź sprzeciwu przez Parlament. Nie ma on możliwości zgłaszania własnych poprawek.
W przypadku głosowania nad rozszerzeniem, Parlament może w dwojaki sposób opowiedzieć się przeciwko: głosując przeciw lub wstrzymując się od głosu.
The future
Parlament chce, aby procedura akceptacji była stosowana również w przypadku zmian Traktatu. Taki zapis nie został jednak uwzględniony w Konstytucji UE.
Linki
Zobacz także: umowy z krajami trzecimi oraz umowa o stowarzyszeniu.
http://europa.eu.int/instituti......s/decision-making/index_en.htm