Poziom zabezpieczeń państwowych w ramach emerytur stanowi kompetencję narodową, podobnie jak ustalanie granicy wieku, od której ludzie stają się upoważnieni do ich pobierania.
Trybunał Europejski zaingerował w odniesieniu do finansowania systemow emerytalnych w sprawie Danner, gdzie orzekł, że kraj nie jest uprawniony do ograniczania ulg podatkowych w stosunku do systemów emerytalnych pochodzących z innego kraju.
UE zabrania również dyskryminacji ze względu na płeć czy narodowość.
To spowodowało, że niektóre kraje UE, na przykład Wielka Brytania, wprowadziły taki sam wiek kwalifikujący do otrzymywania emerytury dla mężczyzn i kobiet.
Większość systemów emerytalnych państw europejskich jest uzależnionych od płac, podczas gdy w Wielkiej Brytanii i Irlandii obowiązuje liniowa stawka, co pociąga za sobą mniejsze koszty finansowania.
Koszt emerytur w przyszłości stanowi istotny problem w całej UE z powodu starzenia się ludności, z implikacjami dla przyszłego poziomu długu publicznego w różnych państwach członkowskich oraz zarządzania wspólną walutą Euro.
W przyszłości
Pewne zagadnienia polityki społecznej (zawarte w części III Konstytucji) zostały włączone do kompetencji łącznej, w ten sposób przepisy UE będą automatycznie dominować nad narodowymi. Art. 13.4 Projektu Konstytucji.