Interwencja

(Photo: EUobserver.com)

UE interweniuje na rynku rolnym w momencie, kiedy cena produktu pochodzenia rolniczego spada poniżej ceny referencyjnej lub ceny docelowej. Te ceny są ustalane drogą politycznych uzgodnień.

W ramach Wspólnej Polityki Rolnej (WPR) UE interweniuje, aby utrzymać poziom cen dla rolników z UE poprzez skup produktów żywnościowych po sztucznie zawyżonych cenach i utrzymywanie zapasów przed ich zniszczeniem lub eksportem z EU.

To powoduje utrzymywanie wysokich cen dla rolników, co odbywa się kosztem wyższych cen dla konsumentów.

Koszty Wspólnej Polityki Rolnej są ponoszone ze wspólnego budżetu UE przez płatników podatku ze wszystkich Państw Członkowskich. Kontrolę nad interwencjami sprawują narodowe instytucje, w których interesie leży zachęcanie do możliwie największych interwencji, aby otrzymać pieniądze UE. W ten sposób motywacja do oszczędzania i unikania nadużyć jest słaba. Wiele zdobyczy pochodzących z interwencji trafia do pośredników i jest obiektem nadużyć zamiast wspierać rolników UE. Koszt ponoszony przez konsumentów i podatników jest zwykle o wiele większy niż całkowite dochody netto rolników.

• Sprzedaż subsydiowanych produktów z UE po cenach dumpingowych na rynkach krajów uboższych uderza w lokalnych rolników.
• Interwencje są korzystniejsze dla rolników będących właścicielami większych gospodarstw w porównaniu z mniejszymi, gdyż są one nakierowane na ilość produkcji.

Zobacz także Reforma rolnictwa.