Parlamenty narodowe

The Hungarian Parliament (Photo: European Commission)

Parlamenty narodowe wszystkich Państw Członkowskich UE mają specjalne komitety do Spraw Europejskich. Za pośrednictwem COSAC możliwa jest współpraca między Parlamentami narodowymi. Niektóre posiadają własne przedstawicielstwa w Brukseli funkcjonujące na zasadzie systemu wczesnego ostrzegania dla parlamentów narodowych.

Jak do tej pory parlamenty narodowe nie odgrywały istotnej roli w procesie integracji europejskiej, z wyjątkiem kilku krajów.

W przyszłości

Konwent UE zaproponował system "dzwonka alarmowego".

Dzięki temu systemowi Parlamenty mogą zgłoszać sprzeciw wobec propozycji Komisji, w ciągu sześciu tygodni od dnia publikacji, w związku z nieprzestrzeganiem zasdy subsydiarności. Oznacza to naruszenie zasady, według której jeśli coś może być lepiej osiągnięte na poziomie lokalnym to UE nie powinna ingerować.

Parlament UE, Rada, Komisja wezmą pod uwagę "uzasadnioną opinię". Komisja zobowiązana będzie do rewizji propozycji, tylko wówczas gdy uzasadniona opinia przdłożona zostanie przez 1/3 parlamentów narodowych.

Z powodu naruszenia zasady subsydiarności, rządy Państw Członkowskich mogą wnieść sprawę do Trybunału UE w imieniu parlamentów narodowych. Oznacza to, iż parlamenty narodowe same nie mają takich kompetencji.