Współdecydowanie

The Council building (Photo: European Commission)

Współdecydowanie ma miejsce, kiedy Parlament UE i Rada decydują wspólnie (Artykuł 251 TWE). Ta procedura jest nazywana „współdecydowaniem” lub „procedurą koncyliacji” gdyż angażuje Parlament UE.

- Komisja ma monopol na składanie wniosku wszystkich aktów prawnych.

- Następnie Rada głosuje nad wnioskiem kwalifikowaną większością.
- Parlament Europejski może zawetować przepis lub zaproponować poprawki absolutną większością swoich członków w drugim czytaniu.
- Jeżeli Rada nie zatwierdzi wniosku przyjętego przez Parlament absolutną większością, zostaje zwołany Komitet Pojednawczy.

- Wynik osiągnięty przez Komitet Pojednawczy musi być zatwierdzony kwalifikowaną większością w Radzie i zwykłą większością w Parlamencie. W przeciwnym wypadku nie do chodzi do adaptacji prawa.

• W 2002, Komisja sporządziła 74 wniosków działając zgodnie z procedurą współdecydowania. Rada UE i Parlament sfinalizowali 79 spraw. 20 propozycji zostało zatwierdzonych w pierwszym czytaniu, 40 w drugim czytaniu, natomiast w 19 przypadkach został zwołany Komitet Pojednawczy. W 9 z tych 19 przypadków wspólny tekst został zatwierdzony bez dyskusji (pozycja A). Sprawy ochrony środowiska i społeczne wymagały w szczególności debaty.

W przyszłości

Konwent w sprawie Przyszłości Europy  zaproponował w Projekcie Konstytucji, że ta procedura zostanie główną zasadą podejmowania decyzji w prawodawstwie UE. Takie rozwiązanie wzmocni rolę Parlamentu Europejskiego.

Zobacz także: grupa robocza Konwentu  ds. Upraszczania.